Literatürde fikirleri ifade etmek için kullanılan birçok farklı kelime vardır. Bu kelimelerden bazıları kişileştirme, synecdoche ve yan yana koymadır. Bu kelimelerden bazıları edebi araçlar olarak da bilinir ve filmlerde, TV şovlarında ve daha fazlasında kullanılır. Aşağıdakiler bu kelimelerden sadece birkaçı ve tanımlarıdır.

Synecdoche, “İki Şehrin Hikayesi”ndeki “kalem” yerine “kalem” gibi, bütünün yerine bir parçayı koyan edebi bir araçtır. Bu sembolizm biçimi, edebiyatta karakterler arasındaki aşinalığı göstermek için sıklıkla kullanılır. Aynı zamanda ortak bir anlayış ve kelime dağarcığı iletebilir.

Literatürde synecdoche birçok biçimde ortaya çıkabilir. En yaygın biçimlerden biri bir karakter adıdır. Kılıç gibi bir karakterin belirli bir bölümüne veya tüm karakterin kişiliğine atıfta bulunabilir.

Kişileştirme

Edebi eserlerde kişileştirme, bir nesneye insan yüzü vermek için kullanılır, bu da okuyucuların nesneyle ilişki kurmasını kolaylaştırır. Bu teknik, yazarların okuyucularına çok çeşitli duygu ve bakış açıları aktarmalarını sağlar. Bu teknik aynı zamanda cansız nesneleri daha ilişkilendirilebilir hale getirir. Yazarın okuyucunun zihninde canlı bir görüntü oluşturmasına yardımcı olabilir.

Edebiyatta kişileştirmenin bir örneği “Hamlet” oyunundadır. Bu ünlü oyunda Hamlet, serveti “ateş eden bir ok veya taş” olarak tanımlar. Benzer şekilde, The House Takes a Vacation’da F. Scott Fitzgerald, bir reklam panosundaki gözü tanımlamak için kişileştirmeyi kullanır.

Yan yana koyma kelimesi, iki şey arasında karşıtlık yaratmak için kullanılan yaygın bir edebi araçtır. Kasıtlı veya kendiliğinden ortaya çıkabilir ve birçok farklı şekilde kullanılabilir. Bir temayı vurgulamaya, gerilim yaratmaya veya bir karakterin gelişimine yardımcı olmaya hizmet edebilir. Örneğin şiirde, yan yana koyma, farklı temaları araştıran iki şiiri karşılaştırmak için kullanılabilir.

İster romantik bir hikaye, ister bir suç romanı ya da kurgusal olmayan bir eser olsun, yan yana koymak bir sahneyi daha inandırıcı hale getirmeye yardımcı olur. Zorlayıcı bir argüman oluşturmak için açıklayıcı yazılarda da kullanılabilir.

Anapaestik metre

Anapaestik sayaç, hat başına dört anapestik metrik ayak kullanan bir sayaç stilidir. Her ayak iki vurgusuz hece ve ardından vurgulu bir hece içerir. Bazen ters daktil olarak anılır ve daktil ile aynı özellikleri paylaşır.

Anapestic meter, hafif yürekli şiirler ve çocuk tekerlemeleri için ideal kılan, yuvarlanan, şarkı söyleyen bir duyguya sahiptir. Ancak, genellikle resmi şiirde kullanılmaz. Yine de, William Shakespeare ve Edgar Allan Poe gibi bazı on dokuzuncu yüzyıl resmi şiirlerinde bulunabilir.

Gerçeğe yakınlık

Edebiyatta gerçeğe yakınlık, yazarın gerçekçi bir ortam yaratmasına yardımcı olan edebi bir tekniktir. Örneğin, Harry Potter serisinde JK Rowling, yatılı okul atmosferini yaratmak için gerçeğe benzerliği kullanır. Kitapta öğrenciler ve öğretmenler, ev ödevi, sınıf zorbalığı, sınav koşulları ve hatta bir ebeveynin ölümü dahil olmak üzere gerçek bir öğrencinin yaşadığı aynı şeyleri deneyimliyor. Romanda anlatılan ayrıntılar, okuyucunun inanamamasını sağlar.

Edebiyatta gerçeğe yakınlık, öykü ve romanlardaki karakterlerin, ortamların ve durumların gerçekçi kalitesine odaklanır. Dünya inşasında ve anlatı sürekliliğinde kilit bir unsurdur. Sözcük, Latince “verum” (hakikat) ve “benzer” anlamına gelen “similis” sözcüklerinden gelir. Kavramın kökleri İtalyan ve Yunan kahramanlık şiirine dayanmaktadır.

Yakınlaştırma, yazarlar tarafından nesneler, insanlar ve karakterler hakkında canlı görüntüler ve ilgi çekici açıklamalar oluşturmak için kullanılan önemli bir edebi araçtır. Yazınıza mecazi bir dil eklemenin harika bir yoludur ve okuyucuların kendilerine aşina olmayan karakterlerle ilişki kurmasına yardımcı olur. Tarih boyunca birçok yazar tarafından bir hikaye anlatmak ve ilişkilendirilebilir karakterler yaratmak için kullanılmıştır.

Zoomorfizm, “hayvan tarzı” olarak da adlandırılır. Sanatçılar genellikle tanrıları ve diğer dini figürleri hayvan formlarında tasvir etmişlerdir. Örneğin, eski Mısırlılar genellikle tanrıları hayvan olarak tasvir ederdi. Terim bazen bir kişinin şekil değiştirme yeteneğine atıfta bulunmak için kullanılır. Ancak, bugün en çok çizgi romanlarda bulunur.

Önceden haber verme

Literatürde, önceden haber verme, okuyucuda beklenti oluşturmaktan bir hikayeye dramatik gerilim eklemeye kadar çeşitli amaçlara hizmet edebilir. Ayrıca, aksiyon başlamadan önce okuyucuyu ipuçlarıyla alay ederek garip olayların daha makul görünmesini sağlar. Bu teknik, film ve tiyatro bestecilerinin yanı sıra video oyunlarında ve diğer multimedya eğlence biçimlerinde yaygın olarak kullanılır.

Edebiyatta, önceden haber verme, açıklama sırasında meydana gelir ve okuyucuları hikayenin daha sonra gerçekleşecek belirli bir olay hakkında alay etmenin bir yoludur. Örneğin, bir romanın açılış sahnesi, kitabın ilerleyen bölümlerinde yaşanacak trajik bir olaya işaret edebilir. Teknik birçok yazar tarafından kullanılır ve literatüre bağlı olarak ince veya açık olabilir.