Şiir yazarken, hece ölçüsü şiirin yapısının önemli bir parçasıdır. İambik pentametre, dactylic pentameter ve dactylic foot dahil olmak üzere farklı sayaç türleri vardır. Bu makalede, her birine bakacağız ve bunları öğrenmenin neden önemli olduğunu açıklayacağız.

İambik pentametre

Şiirdeki hece ölçüsü, iambik pentametre olarak bilinir. Bir şiirin her satırı tam olarak on heceden oluşmalıdır. İamb, şiirdeki ilk hecedir ve kulağa “baBUM baBUM” gibi gelir. Metrenin pentametre kısmı, beş kelimesinin kök kelimesidir ve şiirin her satırında beş harf olduğu anlamına gelir.

Iambik pentametre, insan konuşmasının doğal ritmini kullanan bir şiir biçimidir. İki kişi sohbet ederken birbirlerinin sözleri arasındaki boşlukları doldurarak ritmik şiir oluştururlar. Bir yazar olarak, söylenenleri gözlemleme yeteneğiniz, konuşmanın ritmini ve tonunu etkili bir şiire çevirme yeteneğinizi bilgilendirecektir.

Daktilik pentametre

Dactylic pentameter, Latin ve Yunan şiirinde kullanılan klasik bir şiir biçimidir. İlk yarıda bir spondee’nin yer aldığı iki yarıdan oluşur. İkinci yarı daktilik altıgendir.

Dactylic pentametre, her biri 2,5 fitten oluşan iki yarım çizgiden oluşur. İki tam ayak ve vurgulu bir heceden oluşan daktilik altıgenden farklıdır. Dactyl, anapestin zıttıdır ve Yunanca “parmak” anlamına gelen daktylos kelimesinden türemiştir.

Dactylic pentametre, vurgulu/gerilmesiz/gerilmesiz modeli takip eder ve esas olarak ağıtlarda kullanılır. Şiirin temel yapı taşı olarak hizmet eder ve bireysel dizelere düzenli bir ritim verir. Ayrıca yapısal biçim sağlar ve konuşma tarzını belirlemeye yardımcı olur. Şaire, belirli kelimeleri vurgulamalarına izin vererek, hecelere düzenli vurgular yerleştirmenin bir yolunu verir.

Hece Ölçüsü Nedir?

Daktil ayak

Dactyl, şiirde bir hece ölçüsüdür. Vurgulu bir heceyi iki vurgusuz hecenin izlediği ölçüsel kalıptır. Kökeni Yunan epik şiirindedir. Dactyl, iki vurgulu hece ve ardından iki vurgusuz hece ile Latince “dactylus” kelimesine benzer.

Dactylic ayak, uzun bir hece ve ardından iki kısa hece içeren bir hecedir. Şiirde, bazen bir antidactylus olarak adlandırılan anapestik sayacın tersidir. Şiirde vurgulu vuruş kırmızı, vurgusuz vuruş yeşil veya mavidir.

Ayrıca İngilizce’de iki tür hece vardır. Bazıları aksanlı, diğerleri aksansız. Vurgulu heceler daha fazla itme veya rüzgar gerektirir ve daha uzun süre tutulabilir. Bir şiir bir veya iki vurgulu heceye sahip olabilir.

İzlanda şiirinde daktil ayak

Dactylic ayak, şiirin daha karmaşık biçimlerinden biridir ve genellikle İzlanda şiirinde kullanılır. Bu ölçü biçimi, üçerli beş takıma bölünmüş on beş heceden oluşan bir dizeden oluşur. Her set bir vurgulu hece ve iki vurgusuz hece içerir. Bu biçim, Latin ve Yunan şiirinde bulunan tipik ölçülü kalıplardan çok daha karmaşıktır.

Dactylic ayak, bir dizi farklı şiirsel formda kullanılır. Bu formlardan ilki, “Eylül otuz gün oldu” ifadesiyle başlayan bir kıtadır. Bu şiirde ilk kelime bir trochee, ikinci dizedeki son kelime ise bir daktil ayaktır.

İngiliz şiirinde daktil ayak

İngiliz şiirinde daktil ayak alışılmadık bir ölçüdür ve nadiren kullanılır. Trokaik ölçü olarak da bilinen bu ölçü, vurgulu ve vurgusuz heceleri dönüşümlü olarak kullanır. Dizelere hareketli ve ritmik bir ses verir ve asıl amacı şiire bir melodi duygusu kazandırmaktır. Latince ve Yunan şiirinden kaynaklandı, ancak on dokuzuncu yüzyıla kadar kullanılmadı.

Robert Browning’in bu şiirinde daktil ayak baskın ayaktır. İlk ve son satırlarda ilk üç sırayı alır. Ayrıca şiir iki tür ölçü içerir: vurgulu ve nicel.