Edebi metin, bireysel bir eser veya bir antolojinin parçası haline getirilmek amacıyla yazılmış bir metindir. Akademik çevrelerde Edebiyat ve Edebi Olmayan metinlerin olduğu kabul edilmektedir. Bu, şiire bakarken biraz karışıklığa neden olabilir. Karışıklık esas olarak Shakespeare ve Plath’in edebiyatla edebiyat dışı arasındaki çizgiyi aşan şiirlerinden geliyor.

Edebi Metnin tanımı, dergi ve broşür gibi bir kişinin okumaya değer olduğunu düşündüğü herhangi bir materyali daha kapsayıcı olacak şekilde genişletilir.

Edebi formun sınırlarının aşırı dönüşümlerden geçtiği bir dönemde yaşıyoruz.

Dijital çağda, geleneksel olmayan yazı biçimleri çok daha yaygındır. Bir soru geliyor edebi metin nedir? Bazı cevaplar, çağdaş edebi metinlerin hem yazılı hem de metinsel biçim olabileceğini söylüyor. Örneğin metin sanatı, kelimeleri konusu olarak zaten var olan materyal olarak kullanan bir türdür. Özellikle şiir veya roman gibi ana kategorilerden herhangi birinde yazan, edebiyat biçimini alan bir metin türüdür.

Otoyol kenarında ürünlerin reklamını yapan reklam panoları gibi sanatsal metinleri her gün görebilir ve okuyabiliriz. Bununla birlikte, sanatsal nitelikler kazandıkları için uzun süredir eğlendirilen bazı konuşma ve yazma türleri vardır. Bu sözel sanat eserlerinin farklı türleri edebiyat ve yaratıcı yazarlık okuyanlarla yeterli ilişkiye sahip olduğunda, insanlar onlardan edebi metinler olarak bahsedeceklerdir.

Edebi bir metin, okuyucunun onunla ne yaptığı önemli değil, okunması için yazılmış bir eserdir. Buna metinsel ve görsel metinler dahildir. Bunun için yazmak, yaratıcı yazma ve eleştirel yazmanın iki ana dalına ayrılabilir.

Bir hikayeyi kimsenin okuyabileceği fikrini dikkate almadan talimat vermek veya anlatmak (yani talimat veya hayat hikayesi anlatmak) için yazmak edebi bir metin olarak kabul edilmeyecektir.

Edebi metinler, zamanla değişen ve geçiş dönemine giden dönemle başlayan uzun bir geçmişe sahiptir. Öncelikle Batı kültürlerinde ortaçağ yazarları, toplumun önemli kesimlerinde dilleri olarak Latince veya Yunanca yerine yerel dilleri kullanmaya başladılar. İngiliz yerel düzyazı daha sonra edebi yazımda kullanıldı. Edebi metinler varsayılan dil biçiminde değiştikçe, tür temsilinde de önemli değişiklikler almaya başladı. Edebi metinler hala türlerde değişikliklere uğrar, ancak yaş veya zaman dilimine göre çok keskin bir şekilde tanımlanmazlar.

Özellikleri Nelerdir?

Edebi bir metin, sanatsal bir yapıyla yazılmış ve bestelenmiş bir edebiyat eseri veya edebiyat metninin herhangi bir biçimi veya eseridir.

Bu tür metinlerin büyük çoğunluğu ortak yönleri paylaşır. Bunlar…:

– Bir sorunu çözmede bir zorluk;

– Dilsel işaretlerin analitik işlenmesi;

– Yönlerin ve değerlerin estetik entegrasyonu: yani hayal gücü ve akıl;

– Yapımlarına eşlik eden anlamlı kelimelerle süreçlerini görselleştirmede yaratıcı gerçekçilik.

Edebi bir metin, okuyucusundan duygusal bir yanıt oluşturmak amacıyla tasarlanmış herhangi bir yazılı metin olabilir. Edebiyat ve duygu arasındaki bu bağlantı, onu diğer metin türlerinden ayıran şeydir, bu nedenle edebiyatta var olan birçok tartışma vardır. Birinin kurgusal olsun ya da olmasın bir hikaye yaratmak için zaman ayırdığı nesnelerdir.

Edebi çevrelerde “edebi metin” tanımı konusunda çok fazla tartışma vardır.” Oxford Sözlüğü bir tane sunuyor: “yazarının kendi fikirlerinin veya duygularının bilinçli dramatizasyonlarından başka bir şey sunmaya çalışmayan bir yazı parçası.” Bu tanımın dahil edilmesine karşı çıkacağım, çünkü iki nedenden ötürü “edebi”olanı neyin oluşturduğuna dair evrensel olarak kabul edilmiş bir fikir gibi görünmüyor: birincisi, sonuçlara dayalı olduğu için – diğer tanımlar sürece daha fazla odaklanıyor gibi görünüyor; ve ikincisi, oyunların zorunlu olması gerekmediği için bilinçli olarak yaratılmış olun.

Anomi’nin tanımı hem süreci hem de sonuçları vurgular – böylece her iki kampı da tatmin eder. Bana göre bu tanımın daha eksiksiz olacağı ve bu nedenle Oxford Sözlüğünün tanımından öncelikli olması gerektiği kesin görünüyor